Τα Σπαρακτικά λόγια ενός 8χρονου που έχασε τη μαμά του στα Τέμπη

Η σπαρακτική ιστορία ενός 8χρονου αγοριού που έχασε τη μητέρα του στο δυστύχημα στα Τέμπη και ο αγώνας της οικογένειας με την τραγωδία.

Τα Σπαρακτικά λόγια ενός 8χρονου που έχασε τη μαμά του στα Τέμπη>

Περιεχόμενα

  1. Τα σπαρακτικά λόγια ενός 8χρονου αγοριού που έχασε τη μητέρα του στο δυστύχημα στα Τέμπη
  2. Ο σπαραγμός ενός πατέρα που έχασε την κόρη του στο δυστύχημα των Τεμπών
  3. Η έλλειψη υποστήριξης για την οικογένεια

Τα σπαρακτικά λόγια ενός 8χρονου αγοριού που έχασε τη μητέρα του στο δυστύχημα στα Τέμπη και η στενοχώρια που βιώνει η οικογένεια μετά την τραγωδία.

Τα σπαρακτικά λόγια ενός 8χρονου αγοριού που έχασε τη μητέρα του στο δυστύχημα στα Τέμπη

Ένα 8χρονο αγόρι που έχασε τη μητέρα του στο τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη εκφράζει το σπαραγμό του στον παππού του λέγοντας ότι «μισεί τη μαμά του επειδή μπήκε στο τρένο».

Το μικρό αγόρι αδυνατεί να διαχειριστεί την απώλεια της μητέρας του και εκφράζει τον πόνο του μέσα από τα λόγια του.

Ο σπαραγμός ενός πατέρα που έχασε την κόρη του στο δυστύχημα των Τεμπών

Μιλώντας στην πρωινή εκπομπή του ΑΝΤ1, ο πατέρας της νεαρής γυναίκας που σκοτώθηκε στη σύγκρουση με το τρένο στα Τέμπη περιγράφει τον πόνο και την ταλαιπωρία που περνά ο ίδιος και η οικογένειά του.

Εκφράζει το πόσο δύσκολο είναι να αποδεχτούν το γεγονός ότι η κόρη του απομακρύνθηκε από αυτούς τόσο ξαφνικά και άδικα. Αναφέρει ότι η σύζυγός του κλαίει κάθε μέρα στην κρεβατοκάμαρα, κρυφά για να μην την βλέπουν τα παιδιά.

Λέει στο κοινό ότι φρόντισε να πει στα παιδιά της κόρης του τι είχε συμβεί το συντομότερο δυνατό. Πιστεύει ότι είναι καλύτερα να το μάθουν τώρα παρά να το μάθουν αργότερα. Θυμάται τα συγκλονιστικά λόγια του 8χρονου εγγονού του που είπε: «Μισώ τη μαμά μου.

Γιατί μπήκε σε αυτό το τρένο;».

Η έλλειψη υποστήριξης για την οικογένεια

Ο πατέρας της νεαρής γυναίκας που σκοτώθηκε στο δυστύχημα στα Τέμπη εκφράζει την απογοήτευσή του για την έλλειψη υποστήριξης που έχουν λάβει. Αναφέρει ότι υποτίθεται ότι θα έρχονταν ψυχολόγοι για να βοηθήσουν, αλλά κανείς δεν τηλεφώνησε.

Αναφέρει επίσης μια ομάδα που υποτίθεται ότι θα παρείχε υποστήριξη, αλλά δεν έχουν λάβει καμία απάντηση. Η έλλειψη υποστήριξης αυξάνει τον πόνο και την ταλαιπωρία της οικογένειας.

Ο πατέρας καταλήγει εκφράζοντας πόσο του λείπει η κόρη του. Λέει ότι όλα είναι μια ανάμνηση και ότι προσπαθεί να βλέπει το πρόσωπό της όταν πέφτει για ύπνο το βράδυ.

Η σύζυγός του κοιτάζει κάθε μέρα από το παράθυρο για να δει αν η κόρη της θα γυρίσει από τη δουλειά και αρχίζει να κλαίει όταν συνειδητοποιεί ότι δεν θα γυρίσει ποτέ.

To top