Αγαπημένο μου παιδί, αλήθεια μου βγάζεις τον καλύτερο εαυτό

Αγαπητό μου παιδί.

Όσο ήσασταν νέος καθόσασταν σε μια καρέκλα και περιμένατε να φάτε και μετά ταΐζατε στο πάτωμα το σκυλί μας. Πόσες φορές σου είχα φωνάξει και εσύ δεν σταματούσες να γελάς;

Κάθε φορά που σε κοιτούσα και ήσουν μετανιωμένος για της σκανταλιές που είχες κάνει πόση αγάπη έβγαζες προς τα έξω; Ξέρεις πόσο πού σε αγαπάω;

Όταν σε έφερα από το νοσοκομείο, δεν ήθελες να είσαι στο χρονοδιάγραμμα κάποιου, αλλά το δικό σου. Φώναζες όλη την ώρα και συνειδητοποίησα ότι μετά την πρώτη εβδομάδα το μόνο που θα μπορούσα να κάνω για να περάσω από όλα αυτά ήταν να κάνουμε ότι ήθελες εσύ.

Μέχρι την στιγμή που  ήρθατε σε εμένα δούλευα και δεν είχα ιδέα πως να μεγαλώσω ένα παιδί. Έμαθα και εγώ μαζί σας. Έμαθα τις δεξιότητες μου, μπορούσα μετά από καιρό να αλλάζω πάνα με κλειστά τα μάτια. Ήξερα πως να σας κοιμίσω πως να σας ηρεμήσω. Ήξερα τα σημάδια ότι είσαι κουρασμένος, πεινασμένος ή διψασμένος αμέσως. Εσύ μου τα δίδαξες όλα αυτά.

Ίσως δεν έκανα ποτέ έναν καλό υπνάκο, αλλά είχατε περισσότερες περιπέτειες.Ίσως δεν σου κρατούσα το χέρι μέχρι να κοιμηθείτε κάθε βράδυ  αλλά σου δίδαξα την ανεξαρτησία. Θα σε αγαπάω για πάντα γιατί είσαι το παιδί μου γιατί εσύ με έκανες την γυναίκα που είμαι τώρα.