Θα ήταν περιττό να πούμε ότι γονική μέριμνα είναι εξαντλητική.
Αισθάνεστε καμιά φορά τον αναστεναγμό, την κούραση και θέλετε να φωνάξετε όσο πιο δυνατά μπορείτε. Το καταλαβαίνω είναι πάρα πολλά τα πράγματα που έχετε να κάνετε και οι ευθύνες σας πλέον. Μπορεί να μην χρειάζεται κάθε λεπτό κάτι το παιδί σας αλλά η εξάντληση προέρχεται επίσης από τον περιορισμό που χρειάζεται για να γίνεις γονέας.
Καταβάθος ξέρεις ότι είσαι καλός γονιός αλλά στο τέλος μερικών ημερών νιώθετε σαν να έχετε αποτύχει εντελώς, μην σας παίρνει από κάτω.
Σίγουρα θα ζείτε όλη σας την ζωή μέσα στο άγχος για τα παιδιά σας, δεν θα σταματήσει να ισχύει ποτέ αυτό, ούτε όταν το παιδί σας μεγαλώσει.
Από τις πιο αγχωτικές στιγμές με τα παιδιά μου είναι η ώρα του φαγητού. Πρέπει να παρακολουθώ τα παιδιά μου να φάμε το φαγητό τους, και να μην αρνηθούν να φάνε και να μην πετάνε το φαγητό τους και να τρώνε μετά σοκολάτες και σνακ ή όταν αρνούνται να πλύνουν τα δόντια τους δεν πρέπει να τους κυνηγάω είναι για το καλό της υγείας τους.
Ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει ένας γονιός, είναι η αδυναμία των παιδιών να τρώνε με κλειστό το στόμα τους. Τους υπενθυμίζω κάθε φορά να τρώνε από τις πλάκες τους και τους λέω πάντα να κλείνουν το στόμα τους.
Όταν τα μεγάλα συναισθήματα, η εξάντληση και η πείνα προκαλούν στα παιδιά μου ταραχή και χάνουν τον έλεγχο αισθάνομαι μέσα μου σαν γονιός εκτός ελέγχου. Κρατιέμαι και προσπαθώ να συγκρατηθώ στο να τους επιβληθώ με βία και μην μου πείτε ότι είναι εύκολα να μην χτυπήσεις ένα παιδί, σίγουρα δεν είναι σωστό πάντως. Θέλεις πολύ μεγάλη εσωτερική δύναμη για να μην χρησιμοποιήσεις βία σε ένα παιδί όταν σε φέρνει εκτός ελέγχου.
Ίσως σας ενδιαφέρουν: