Περιεχόμενα
Μάθετε τη συγκλονιστική ιστορία μιας γυναίκας της οποίας ο αδελφός έβαλε τη μητέρα τους σε οίκο ευγηρίας, αφήνοντάς την να αισθάνεται αβοήθητη και μόνη.
Μια σπαρακτική ιστορία: Αγαπήστε τους γονείς σας
Η καρδιά μου συμπαραστέκεται σε όποιον χρειάστηκε να βάλει τον γονιό του σε οίκο ευγηρίας. Δεν είναι εύκολη απόφαση και συχνά συνοδεύεται από πολλές ενοχές και τύψεις.
Γι’ αυτό πληγώθηκα τόσο πολύ όταν διάβασα μια ανάρτηση από κάποιον που φαινόταν να δικαιολογεί την απόφασή του να βάλει τον γονιό του σε γηροκομείο. Ένιωσα σαν προσωπική επίθεση, ειδικά επειδή ξέρω από πρώτο χέρι πόσο επώδυνο μπορεί να είναι.
Μια οικογένεια διχασμένη
Οι γονείς μου ήταν σκληρά εργαζόμενοι και επιτυχημένοι και πάντα είχαν αδυναμία στον μικρότερο αδελφό μου. Του έδιναν ό,τι ήθελε, ακόμα και όταν αυτό σήμαινε ότι παραμελούσαν εμένα και τις ανάγκες μου.
Όταν ο πατέρας μου πέθανε πριν από 20 χρόνια, ο αδελφός μου εξαρτήθηκε ακόμη περισσότερο από την προσοχή και τους πόρους της μητέρας μου.
Καθώς η μητέρα μου μεγάλωνε, ο αδελφός μου έδειχνε όλο και λιγότερη προσοχή στις ανάγκες της. Σταμάτησε να της λέει καλημέρα και σταμάτησε να την επισκέπτεται τόσο συχνά.
Όταν ανακάλυψα ότι η μητέρα μου είχε κατάθλιψη και πήγαινε από σπίτι σε σπίτι, την πήρα στο σπίτι μου και τη φρόντιζα μόνη μου.
Μια σπαρακτική απόφαση
Δούλευα 12 ώρες την ημέρα και περνούσα όλο τον ελεύθερο χρόνο μου φροντίζοντας τη μητέρα μου. Περνούσαμε μαζί τις διακοπές, τους γάμους και άλλες ειδικές περιστάσεις.
Αλλά όταν έπρεπε να επιστρέψω στη δουλειά, ο αδελφός μου εμφανίστηκε και την πήρε μακριά. Την έβαλε σε ψυχιατρική κλινική και στη συνέχεια σε οίκο ευγηρίας, όπου εξακολουθεί να διαμένει.
Έχουν περάσει 10 ημέρες από τότε που η μητέρα μου χειρουργήθηκε και έσπασε το ισχίο και τη λεκάνη της. Θέλω να τη φροντίσω μόνη μου, αλλά δεν μπορώ να αντέξω τα ιατρικά έξοδα.
Ο αδελφός μου καθάρισε το σπίτι της μητέρας μου και το έκλεισε, αφήνοντάς με να νιώθω αβοήθητη και μόνη.
Η σημασία της αγάπης και του σεβασμού
Να αγαπάτε τους γονείς σας μέχρι τέλους και να εκτιμάτε τον χρόνο που έχετε μαζί τους. Είναι ευλογία από τον Θεό να έχετε γονείς που σας φροντίζουν και σας υποστηρίζουν.
Μην τους θεωρείτε δεδομένους και μην αφήνετε μικροδιαφωνίες να διαλύουν την οικογένειά σας.
Όσο για μένα, ζητώ συγγνώμη από τον Θεό που δεν μπόρεσα να κρατήσω τη μητέρα μου κοντά μου. Μου λείπει κάθε μέρα και προσεύχομαι να είναι ευτυχισμένη και άνετη στο γηροκομείο της.
