Περιεχόμενα
Δείτε την ιστορία ενός κοριτσιού του οποίου τα όνειρα στερήθηκαν μόνο και μόνο επειδή γεννήθηκε κορίτσι.
Διερωτάται αν τα όνειρα έχουν φύλο και μοιράζεται τους αγώνες της με τις κοινωνικές προσδοκίες, τους περιορισμούς και την πίεση να συμμορφωθεί με τους παραδοσιακούς ρόλους των φύλων. Ακολουθήστε το ταξίδι της προς την αυτογνωσία, την αναζήτηση μιας ζωής με σκοπό και το δικαίωμα να ονειρεύεται και να εκφράζεται ελεύθερα.
Έχουν τα όνειρα φύλο;
Ως κορίτσι, αισθάνομαι ότι τα όνειρά μου τα πήραν από τη στιγμή που γεννήθηκα. Αλλά έχουν τα όνειρα πραγματικά ένα συγκεκριμένο φύλο;.
Ένα τραγούδι λέει ότι οι μοίρες σχολίαζαν ήδη το πεπρωμένο μου από τη στιγμή που γεννήθηκα. Το να γεννηθείς κορίτσι σε κλειστές κοινωνίες θεωρείται κατάρα.
Οι γονείς μου αποφάσισαν ακόμη και να εξοικονομήσουν χρήματα για τον γάμο μου αντί για την εκπαίδευσή μου.
Αλλά δεν θέλω έναν μεγάλο γάμο ή ακριβά κοσμήματα. Αυτό που θέλω είναι το δικαίωμα να ονειρεύομαι και την ελευθερία να εκφράζω ανοιχτά τις απόψεις μου. Έχω ικανότητες και ταλέντα και θέλω να τα χρησιμοποιήσω.
Δεν θέλω να γίνω σαν τη μητέρα και τη γιαγιά μου, που μόλις παντρεύτηκαν, έκαναν παιδιά και δημιούργησαν μια όμορφη οικογένεια. Αυτό δεν είναι αρκετό για μένα.
Το δικαίωμα στο όνειρο και η ελευθερία έκφρασης
Χρειάζομαι έναν σκοπό στη ζωή μου που να υπερβαίνει τη δημιουργία μιας οικογένειας. Θέλω να πετύχω και να κάνω κάτι. Δεν θέλω η μεγαλύτερη απόφαση που παίρνω κάθε μέρα να είναι «τι να μαγειρέψω αύριο».
Δεν θέλω η τηλεόραση να αποτελεί μέρος της καθημερινότητάς μου. Δεν θέλω να πηγαίνω για ύπνο κάθε βράδυ το μεσημέρι επειδή δεν έχω κάτι καλύτερο να κάνω, ούτε να κουτσομπολεύω με τα άλλα κορίτσια για να «σκοτώνω» τον χρόνο μου.
Η μόνη μου ευκαιρία για ένα ωραίο ντύσιμο δεν θα πρέπει να είναι μόνο για να πάω για ψώνια ή για το κυριακάτικο οικογενειακό δείπνο σε μια ταβέρνα. Δεν είμαι αυτή που είμαι, δεν θέλω να είμαι αυτή που είμαι.
Θέλω να συμμετέχω σε κάτι σημαντικό, κάτι πέρα από το μαγείρεμα, το πλύσιμο των ρούχων ή το ξεσκόνισμα των επίπλων.
Μια ζωή πέρα από τις κοινωνικές προσδοκίες
Θέλω να ζω για το σήμερα και να προσβλέπω σε αυτό που έρχεται. Θέλω να νιώθω ευτυχία και ενθουσιασμό ακόμα και όταν έχω ένα απαιτητικό πρόγραμμα. Θέλω να ντύνομαι και να δείχνω καλά στην καθημερινότητά μου και όχι μόνο σε ειδικές περιστάσεις.
Θέλω να πηγαίνω για ύπνο το βράδυ νιώθοντας ικανοποιημένη γιατί κατάφερα αυτό που ήθελα.
Θέλω να με εκτιμούν για τη δουλειά μου, να με εκτιμούν για τις γνώσεις μου και να με σέβονται για τα επιτεύγματά μου. Αλλά ως κορίτσι, το πεπρωμένο μου είναι ήδη προκαθορισμένο από την κοινωνία και τους γονείς μου.
Η μόρφωση και η καριέρα μου δεν είναι τόσο σημαντικές όσο οι γνώσεις μου για τις δουλειές του σπιτιού, τις παραδόσεις, τις προσευχές, τα έθιμα και τις παραδόσεις της χώρας μου.
Σπάζοντας τους φραγμούς των δύο φύλων
Με αντιμετωπίζουν περισσότερο ως ευθύνη παρά ως άτομο. Θεωρούν ευθύνη τους να με παραδώσουν στον κατάλληλο άνθρωπο, ανεξαρτήτως κόστους, μόνο και μόνο για να με ξεφορτωθούν.
Δεν μπορώ να πάω στο εξωτερικό για ανώτερες σπουδές γιατί δεν θα μείνουν χρήματα για την προίκα μου. Και ποιος θα με πάρει χωρίς προίκα;.
Πιστεύετε ότι το ίδιο ισχύει και για τα αγόρια; Απολύτως όχι. Γιατί δεν μπορεί κανείς να καταλάβει ότι είμαι άνθρωπος, πρώτα απ’ όλα, και όχι απλώς ένα κορίτσι;.
Εκατομμύρια κορίτσια γεννιούνται κάθε μέρα σε όλο τον κόσμο, και αν οι γυναίκες από άλλα μέρη του κόσμου μπορούν να ονειρεύονται, γιατί να στερηθώ εγώ αυτό το δικαίωμα; Τα όνειρα δεν μπορούν να κατευθυνθούν, να αλλάξουν ή να συγκρατηθούν.
Γι’ αυτό ονομάζονται όνειρα.
Μια κοινωνία πέρα από το φύλο
Πότε θα σταματήσει επιτέλους η κοινωνία να ορίζεται από το φύλο; Θέλω το δικαίωμα να ονειρεύομαι και την ελευθερία να εκφράζω τις απόψεις μου ανοιχτά.
Θέλω να συμμετέχω σε κάτι σημαντικό, κάτι πέρα από το μαγείρεμα, το πλύσιμο των ρούχων ή το ξεσκόνισμα των επίπλων. Θέλω μια ζωή πέρα από τις κοινωνικές προσδοκίες.
Είναι καιρός για την κοινωνία να συνειδητοποιήσει ότι τα όνειρα δεν έχουν φύλο και ότι όλοι πρέπει να έχουν την ευκαιρία να κυνηγήσουν τα όνειρά τους.
