Αποκαλύπτοντας άβολες αλήθειες: Η επιλογή J2US του John Papamichael προκαλεί συζητήσεις

Αποκαλύψτε άβολες αλήθειες καθώς η επιλογή J2US του Γιάννη Παπαμιχαήλ προκαλεί συζήτηση. Η ελληνική τηλεόραση και το κοινό αντιμετωπίζουν τις συνέπειες της εμμονής στην τηλεθέαση.

Αποκαλύπτοντας άβολες αλήθειες: Η επιλογή J2US του John Papamichael προκαλεί συζητήσεις>

Δείτε τις άβολες αλήθειες γύρω από την επιλογή του Γιάννη Παπαμιχαήλ για το J2US, που πυροδότησε μια συζήτηση στην ελληνική τηλεόραση.

Καθώς αποχωρεί, προκύπτουν ερωτήματα σχετικά με τα κίνητρα του Νίκου Κοκλώνη και τις συνέπειες της έκθεσης του Παπαμιχαήλ στον απαιτητικό κόσμο της τηλεθέασης. Παρά το μουσικό του ταλέντο, το τραγούδι του υπολείπεται, ενώ η συμπεριφορά του και οι αναρτήσεις του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επιτείνουν τη δυσφορία.

Είναι καιρός να προστατεύουμε τα άτομα αντί να τα εκμεταλλευόμαστε για τα νούμερα, προτρέποντας σε μια επαναξιολόγηση των πρακτικών των μέσων ενημέρωσης. Το διορατικό σχόλιο του Ανδρέα Μικρούτσικου συμπυκνώνει την ανάγκη να δοθεί προτεραιότητα στην προστασία έναντι των γενναιόδωρων αλλά επιζήμιων ευκαιριών.

Γιάννης Παπαμιχαήλ: Ανοίγοντας άβολες αλήθειες στην ελληνική τηλεόραση

Για να είμαι ειλικρινής, δεν είναι σαφές τι είχε στο μυαλό του ο Νίκος Κοκλώνης όταν ο Γιάννης Παπαμιχαήλ εντάχθηκε στους J2US. Είναι πιθανό να είχε σκοπό να τον στηρίξει και να του δώσει μια επαγγελματική ευκαιρία μέσω της εκπομπής.

Ο Κοκλώνης είναι γνωστός για την καλλιέργεια καριέρας και έχουμε δει στο παρελθόν συμμετέχοντες στο J2US να ευδοκιμούν.

Είναι επίσης πιθανό ο Κοκλώνης να αποσκοπούσε στην αύξηση της τηλεθέασης της σειράς, η οποία έχει γίνει μονότονη με τις συνεχόμενες σεζόν, κουράζοντας το κοινό.

Με τον προηγούμενο κύκλο να μην έχει ικανοποιητικές επιδόσεις, ο Κοκλώνης μπορεί να στράφηκε στον Παπαμιχαήλ για να κεντρίσει το ενδιαφέρον των τηλεθεατών.

Παρόλο που ακούμε και διαβάζουμε για τον Παπαμιχαήλ, δεν τον γνωρίζουμε πραγματικά καλά.

Εκτός από μια τηλεοπτική εκπομπή που έκανε στο Star πριν από χρόνια, έχει μείνει σε μεγάλο βαθμό μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, εκτός αν τραβάει την προσοχή για λάθος λόγους – όπως συμβαίνει τώρα.

Ωστόσο, η ευθύνη δεν ανήκει αποκλειστικά στον Παπαμιχαήλ. Κάποιος είτε πρότεινε είτε αποδέχτηκε τη συμμετοχή του, αντί να την αρνηθεί.

Αυτό το πρόσωπο θα πρέπει να αναλογιστεί και να αναλάβει το βάρος της δυσάρεστης κατάστασης που δημιουργήθηκε για τον Παπαμιχαήλ, τους ενόρκους και το κοινό. Θα έπρεπε να είχε προβλέψει τις συνέπειες.

Ενώ ο Παπαμιχαήλ είναι ταλαντούχος μουσικός, δεν είναι καλός τραγουδιστής ή, σε αυτό το στάδιο της ζωής του, δεν μπορεί να τραγουδήσει καλά. Δεν είναι ο πρώτος διαγωνιζόμενος στο J2US με περιορισμούς στο τραγούδι, όπως ο Τρύφωνας Σαμαράς.

Ωστόσο, ο Γιάννης Παπαμιχαήλ δεν είναι… Σαμαράς.

Από το πρώτο live show, ο Παπαμιχαήλ έδειξε μια διαφορετική νοοτροπία όταν αντιμετώπισε τα επικριτικά σχόλια της κριτικής επιτροπής. Πιστεύει ότι είναι σχεδόν τέλειος και δεν έχει αίσθηση του χιούμορ.

Όταν φάνηκε ότι ο «νέος Σαμαράς» δεν είχε καλή υποδοχή, δεν έπρεπε να τον επαναφέρουν. Πρόκειται για μια κατάσταση που απαιτεί προστασία. Επιπλέον, οι μετέπειτα αναρτήσεις του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επιτείνουν τη δυσφορία. Η έκθεσή του με αυτόν τον τρόπο είναι περιττή.

Αν υπάρχει η επιθυμία να τον στηρίξουμε και να τον βοηθήσουμε, υπάρχουν εναλλακτικοί τρόποι για να το κάνουμε. Η συνεργασία με τον μουσικό Παπαμιχαήλ, αντί για τον τραγουδιστή, είναι μια δυνατότητα. Η υποβολή του σε αυτή τη διαδικασία είναι περιττή. Το να επαινείτε την απόδοσή του όταν αυτή υπολείπεται δεν τον βοηθάει.

Η επιτροπή που του δίνει αδικαιολόγητα υψηλές βαθμολογίες και αποφεύγει την κριτική το μόνο που κάνει είναι να φέρνει τους συναδέλφους του Κοκλώνη σε δύσκολη θέση, ίσως ακούσια.

Αυτή η υπόθεση που αφορά τον Παπαμιχαήλ θα πρέπει να ωθήσει το κοινό να προβληματιστεί επίσης. Το να γελάει, να αστειεύεται και να μοιράζεται gifs με τις εκφράσεις του στο Twitter δεν είναι εντελώς ακίνδυνο ή χιουμοριστικό.

Πρέπει να θέσουμε όρια στο τι μπορούν να εκμεταλλεύονται οι προσωπικότητες των μέσων ενημέρωσης για λόγους τηλεθέασης. Πρέπει να τραβήξουμε μια γραμμή και να πούμε ότι φτάνει πια. Ήρθε η ώρα να δώσουμε προτεραιότητα στην προστασία έναντι της εκμετάλλευσης των ανθρώπων για χάρη των αριθμών.

Υ. Γ. Θα ήθελα να επαινέσω τον Ανδρέα Μικρούτσικο, ο οποίος, μέσα στον χώρο του Κοκλώνη, στη Σούπερ Κατερίνα, το συμπύκνωσε τέλεια με μια μόνο φράση: «Μερικές φορές, είναι προτιμότερο να πεις ένα μεγάλο όχι σε κάποιον παρά ένα γενναιόδωρο ναι.

Τον προστατεύεις». Αυτό είναι όλο. Τίποτα άλλο!.

To top