Περιεχόμενα
Ζήστε μια μοναδική καθημερινότητα ως δασκάλα και μαθήτρια, μητέρα και κόρη, στο δημοτικό σχολείο της Ηράκλειας.
Με μία μόνο μαθήτρια, τη Ναταλία, που τυχαίνει να είναι η κόρη της δασκάλας, περπατούν πέντε χιλιόμετρα κάθε μέρα μέχρι το σχολείο, δημιουργώντας έναν ιδιαίτερο δεσμό. Παρά τις προκλήσεις του να είσαι η μοναδική μαθήτρια, η Κατερίνα Βανδαράκη αγκαλιάζει το ρόλο της ως δασκάλα και ως γονέας.
Αυτή η μικρή νησιωτική κοινότητα αντιμετωπίζει τους δικούς της περιορισμούς, αλλά η αγάπη για τη ζωή στην ύπαιθρο λάμπει μέσα τους καθώς εξερευνούν και εκτιμούν τις προσφορές του νησιού.
Δάσκαλος και κόρη: Μια μοναδική σχολική εμπειρία
Στο απομακρυσμένο χωριό Ηράκλεια των Κυκλάδων, ένα δημοτικό σχολείο στέκεται ήσυχο με μια μόνο μαθήτρια και τη δασκάλα της, που τυχαίνει να είναι η μητέρα της.
Η Ναταλία, η κόρη της δασκάλας, είναι η μοναδική μαθήτρια στο σχολείο, καθώς δεν υπάρχουν άλλα παιδιά σε ηλικία δημοτικού στο νησί. Κάθε μέρα, μητέρα και κόρη ξεκινούν μια διαδρομή πέντε χιλιομέτρων, κυρίως με τα πόδια, από το σπίτι τους στο σχολείο, δημιουργώντας μια πραγματικά εξαιρετική και σπάνια εκπαιδευτική ρουτίνα.
Μια μοναδική αίθουσα διδασκαλίας
«Καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, στο σχολείο είμαστε μόνο η κόρη μου κι εγώ. Είναι η μόνη μου μαθήτρια και αυτό είναι ασυνήθιστο γιατί στο νησί δεν υπάρχουν άλλα παιδιά στο δημοτικό σχολείο», μοιράζεται η δασκάλα Κατερίνα Βανδαράκη.
Η ίδια παραδέχεται ότι η καθημερινότητά τους είναι λίγο περίεργη. «Περπατάμε μέχρι το σχολείο, πέντε χιλιόμετρα με τα πόδια, μόνο και μόνο για να κάνουμε μάθημα στην τάξη. Περνάμε όλη την ημέρα μόνοι μας και μετά επιστρέφουμε στο σπίτι. Έχουμε έρθει αρκετά κοντά φέτος, αυτό είναι σίγουρο», γελάει.
Η πρόκληση ενός δασκάλου
Η Κατερίνα Βανδαράκη τοποθετήθηκε στην Ηράκλεια πέρυσι, όταν είχε δύο παιδιά στο σχολείο. Ωστόσο, καθώς μεγάλωσαν, το ένα έπρεπε να πάει στο γυμνάσιο και η οικογένεια μετακόμισε στη Νάξο, αφήνοντάς την με την κόρη της ως μοναδική μαθήτρια.
Η διδασκαλία σε ένα σχολείο με έναν μαθητή παρουσιάζει τις προκλήσεις της. «Είναι δύσκολο για έναν εκπαιδευτικό να προσαρμοστεί σε ένα τόσο μοναδικό περιβάλλον. Πέρυσι ήταν η πρώτη φορά που είχα τόσο λίγα παιδιά, ένα στην πρώτη τάξη και ένα στην έκτη τάξη.
Έπρεπε να χρησιμοποιήσω διαφορετικές μεθόδους διδασκαλίας, αντιμετωπίζοντας τις ανάγκες του κάθε παιδιού ξεχωριστά. Παρά τις συνθήκες, δημιουργήσαμε εξαιρετικές σχέσεις με τα παιδιά και τους γονείς τους», εξηγεί η Vandaraki.
Μια μικροσκοπική νησιωτική κοινότητα
Η Ηράκλεια, με περίπου 90 μόνιμους κατοίκους, κυρίως ηλικιωμένους, έχει πολύ λίγα μικρά παιδιά. Η κ. Βανταράκη αποκαλύπτει: «Συνολικά στην Ηράκλεια υπάρχουν επτά παιδιά, τα περισσότερα ηλικίας δύο ή τριών ετών.
Ο παιδικός σταθμός έχει μόνο δύο παιδιά και στο δημοτικό σχολείο έχω μόνο την κόρη μου. Ελπίζω στο μέλλον να υποδεχτώ περισσότερα παιδιά».
Προσαρμογή στη νησιωτική ζωή
Η Vandaraki μοιράζεται τις προκλήσεις της ζωής σε ένα μικρό νησί. «Δεν υπάρχουν σούπερ μάρκετ ή φαρμακεία- πρέπει να παραγγείλουμε ό,τι χρειαζόμαστε από τη Νάξο. Δεν είναι εύκολο.
Μακάρι η κόρη μου να είχε περισσότερες ευκαιρίες και επιλογές, ζώντας σε ένα μεγαλύτερο νησί. Τα μικρά νησιά μπορεί να είναι κλειστές κοινότητες με συγκεκριμένες συμπεριφορές που δεν είναι πάντα φιλόξενες», προσθέτει.
Αγκαλιάζοντας τη ζωή στο νησί
Παρά τις δυσκολίες, η Βανταράκη εκφράζει την αγάπη της για την αγροτική ζωή και τη ζωή στα νησιά. «Στην Ηράκλεια κολυμπούσαμε όλο το χειμώνα, απολαμβάναμε τις ομορφιές του νησιού, κάναμε πεζοπορία και εξερευνούσαμε τα μονοπάτια.
Αγκαλιάσαμε όλα όσα είχε να προσφέρει το νησί και δημιουργήσαμε όμορφες αναμνήσεις», καταλήγει.
