Περιεχόμενα
- Η Άννα Βίσση αναπολεί τη Eurovision 2006 και αποκαλύπτει την άγνωστη ιστορία της
- Η Άννα Βίσση ανοίγεται στο podcast του Άρη Δημοκίδη
- Μια δύσκολη επίδοση και αγώνες για την υγεία
- Μια περήφανη εκπροσώπηση της χώρας της
- Παρουσία επί σκηνής και προσωπικές προτεραιότητες
- Συναισθηματικοί αγώνες και η επιβάρυνση της υγείας της
- Ανεβαίνοντας πάνω από την αρνητικότητα
Η Άννα Βίσση αποκαλύπτει συγκλονιστικές λεπτομέρειες για τη Eurovision 2006, μοιραζόμενη την ανείπωτη ιστορία της σε μια ειλικρινή συνέντευξη.
Από τη μάχη με την ασθένεια και το άγχος μέχρι την κριτική που δέχτηκε για τη σκηνική της παρουσία, μιλάει για το συναισθηματικό τίμημα της συμμετοχής της. Παρά τις προκλήσεις, η Vissi τονίζει τη δέσμευσή της να εκπροσωπήσει τη χώρα της και να δώσει προτεραιότητα στην υγεία της.
Αναλογιζόμενη το παρελθόν, εκφράζει την επιθυμία της να αντιμετωπίσει τις φήμες και την αρνητικότητα που περιβάλλουν την εκδήλωση. Δείτε το προσωπικό ταξίδι της Άννας Βίσση και την αποφασιστικότητά της να ξεπεράσει τις αντιξοότητες σε αυτή την αποκαλυπτική συνέντευξη στο podcast με τον Άρη Δημοκίδη.
Η Άννα Βίσση αναπολεί τη Eurovision 2006 και αποκαλύπτει την άγνωστη ιστορία της.
Η Άννα Βίσση αναπολεί τη Eurovision 2006 και αποκαλύπτει την άγνωστη ιστορία της
«Σήμερα δεν γνωρίζω κανέναν από τους ανθρώπους που με καταράστηκαν τότε. Αν δεν είχα κάνει δύο ενέσεις κορτιζόνης, η νύχτα δεν θα συνεχιζόταν. Θυμάμαι να κάθομαι στο καμαρίνι και να κλαίω», εξομολογείται η Άννα Βίσση για τη συμμετοχή της.
Η Άννα Βίσση ανοίγεται στο podcast του Άρη Δημοκίδη.
Η Άννα Βίσση ανοίγεται στο podcast του Άρη Δημοκίδη
Με αφορμή τον αποψινό μεγάλο τελικό της Eurovision, η κορυφαία τραγουδίστρια μοιράστηκε αναμνήσεις από τη δική της συμμετοχή στο διαγωνισμό το 2006, απαντώντας για πρώτη φορά τόσο ανοιχτά στις φήμες και το παρασκήνιο της εποχής.
«Επειδή είναι μια χρονιά που δεν έχω βγάλει ποτέ από το μυαλό μου τι είχε συμβεί, νομίζω ότι είναι μια καλή ευκαιρία», δήλωσε αρχικά ο τραγουδιστής.
Μια δύσκολη επίδοση και αγώνες για την υγεία.
Μια δύσκολη επίδοση και αγώνες για την υγεία
«Ήμουν πολύ, πολύ άρρωστος εκείνη την ημέρα. Είχα κάλους στη φωνή μου και είχα «χτυπήσει» δύο ενέσεις κορτιζόνης. Δεν μπορούσα να τραγουδήσω και είχα πάρα πολύ άγχος και θλίψη γι’ αυτό», παραδέχεται η Άννα Βίσση.
«Αυτό που μου άφησε αυτή η παράσταση, εκείνη τη στιγμή, ήταν μια πικρία τόσο για τη θέση όσο και για το πώς την έζησα, αλλά τελικά είναι συγκινητικό. Ο κόσμος αγάπησε αυτό που συνέβη.
Δεν ήξερα ότι γινόταν όλος αυτός ο χαμός κάτω, απλά άκουγα την ορχήστρα στα ακουστικά», παραδέχεται η τραγουδίστρια για την παράσταση Everything.
Μια περήφανη εκπροσώπηση της χώρας της.
Μια περήφανη εκπροσώπηση της χώρας της
«Βγήκα για να εκπροσωπήσω τη χώρα μου, ενώ είχε ήδη κερδίσει το βραβείο την προηγούμενη χρονιά. Αυτό ήταν το σημαντικό για μένα», τονίζει.
Παρουσία στη σκηνή και προσωπικές προτεραιότητες.
Παρουσία επί σκηνής και προσωπικές προτεραιότητες
Πώς απαντά στα όσα ειπώθηκαν τότε για την έλλειψη σκηνικής παρουσίας του τραγουδιού;.
«Ίσως η σκηνική παρουσία να ήταν τελικά πολύ ευφάνταστη. Ένα τραγούδι σαν αυτό μπορεί επίσης να χρειάζεται «ησυχία» για να δώσουμε προσοχή στα λόγια και την ερμηνεία. Βρίσκω αυτές τις έντονες στιγμές και τις εκρήξεις λίγο περιττές.
Αλλά ανησυχούσα τόσο πολύ για τη φωνή μου που δεν ασχολήθηκα με όλα αυτά», λέει η Άννα Βίσση.
Συναισθηματικοί αγώνες και η επιβάρυνση της υγείας της.
Συναισθηματικοί αγώνες και η επιβάρυνση της υγείας της
«Ήταν καταπληκτικό ως σύνολο. Αν με ρωτούσατε σήμερα, θα σας έλεγα ότι θα έβγαινα με μπλε τζιν, λευκό μπλουζάκι και καουμπόικες μπότες. Δεν ήταν αυτός ο λόγος που βγήκα ένατος, αλλά ότι είχε αντίκτυπο στην υγεία μου.
Δεν μπορούσα να δώσω παράσταση, θα μπορούσα να την ακυρώσω αν δεν έκανα τα εμβόλια. Θυμάμαι να κάθομαι στο καμαρίνι στις πρόβες και να κλαίω. Έλεγα: πώς θα βγει η παράσταση;», εξομολογείται σε άλλο σημείο.
Ανεβαίνοντας πάνω από την αρνητικότητα.
Ανεβαίνοντας πάνω από την αρνητικότητα
«Δεν ξέρω κανέναν από τους ανθρώπους που έκλαψαν. Ίσως τους διάβασα εκείνη την εποχή, με πείραξαν και τους ξέχασα. Αν έπρεπε να ασχολούμαι κάθε φορά με αυτά που λένε, τότε δεν θα έκανα αυτή τη δουλειά.
Δεν έχει σημασία αν κάνω κάτι ή πώς κάνω κάτι», σχολιάζει η Άννα Βίσση για τα κακόβουλα σχόλια και τις ακρότητες που γράφτηκαν εκείνη την εποχή από τις πρωινές εκπομπές και τον Τύπο.
