Περιεχόμενα
Η ιστορία της Shelman, μιας κορυφαίας ελληνικής επιχείρησης, είναι μια ιστορία εκρηκτικής ανόδου και καταιγιστικής πτώσης.
Η εταιρεία ήταν κάποτε η βασίλισσα του κλάδου, αλλά μέσα σε λίγα χρόνια κατέρρευσε, αφήνοντας πίσω της συσσωρευμένες ζημίες άνω των 180 εκατ. ευρώ και υποχρεώσεις 190 εκατ. ευρώ.
Σε αυτό το άρθρο, θα εξερευνήσουμε την αρχή του τέλους της Shelman, την πώληση και την πτώχευση, καθώς και τα επακόλουθα, συμπεριλαμβανομένης της χολιγουντιανής επιτυχίας του Ντένη Ηλιάδη, της κατάρρευσης της Elmar Shipping και του συνεχιζόμενου παιχνιδιού πλειστηριασμών κατά των εργοστασίων της Shelman.
Shelman: Η άνοδος και η πτώση μιας ελληνικής επιχειρηματικής αυτοκρατορίας
Στην ακμή της, η Shelman ήταν μια κορυφαία ελληνική επιχείρηση με ισχυρές δραστηριότητες στο εξωτερικό, αλλά τελικά κατέρρευσε μέσα σε λίγα χρόνια, οδηγούμενη σε πτώχευση.
Η ιστορία της Shelman και της οικογένειας Ηλιάδη που βρίσκεται πίσω από αυτήν μοιάζει με ταινία μυστηρίου του Χόλιγουντ, με μια εκρηκτική άνοδο και μια καταιγιστική πτώση.
Η αρχή του τέλους του Shelman
Ο Παναγιώτης Ηλιάδης ήταν ο εγκέφαλος και ο εμπνευστής της επιτυχίας του Shelman.
Ήταν ένας αυτοδημιούργητος άνθρωπος και ένας ιδιαίτερα δραστήριος και εφευρετικός επιχειρηματίας, ο οποίος ήταν ένας από τους πρώτους Έλληνες επιχειρηματίες που βρήκε ξένους επενδυτές που πίστεψαν στο όραμά του. Η Shelman ονομαζόταν αρχικά Selman Ελληνοελβετική Βιομηχανία Επεξεργασίας Ξύλου Α.Ε. και ξεκίνησε ως εργοστάσιο στη Χαλκίδα που παρήγαγε κόντρα πλακέ και κοντραπλακέ στις αρχές της δεκαετίας του 1960.
Η Shelman συνέχισε να πραγματοποιεί επενδύσεις και εξαγορές με στόχο την επέκταση των δραστηριοτήτων της, της γκάμας των προϊόντων της και των μεριδίων αγοράς της, με αποτέλεσμα να γίνει ο απόλυτος ηγέτης της ελληνικής αγοράς και μία από τις ισχυρότερες βιομηχανίες επεξεργασίας ξύλου στα Βαλκάνια και την Ευρώπη. Μέχρι το 1988, η Shelman ήταν εισηγμένη στο Χρηματιστήριο Αθηνών.
Η πώληση και η πτώχευση της Shelman
Η ένδοξη εποχή της Shelman έφτασε στο τέλος της μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας και η εταιρεία παρουσίασε μείωση των πωλήσεων και αύξηση του κόστους παραγωγής λόγω του κόστους της πλεονάζουσας εργασίας.
Το 2005, η εταιρεία είχε κύκλο εργασιών 132 εκατ. ευρώ και κατέγραψε ζημίες ύψους 11,95 εκατ. ευρώ. Το 2010, το 72,09% των μετοχών μεταβιβάστηκε στη θεσσαλική βιομηχανία ξυλείας Alfa Wood και ο νέος ιδιοκτήτης έγινε ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης στην ελληνική αγορά ξύλου και προϊόντων ξυλείας.
Ωστόσο, η Alfa Wood αντιμετώπισε επίσης ζημίες, υποχρεώσεις και πλεονάζον προσωπικό, και η Shelman είχε συσσωρευμένες ζημίες άνω των 180 εκατ. ευρώ και υποχρεώσεις 190 εκατ. ευρώ όταν τέθηκε σε καθεστώς πτώχευσης τον Μάιο του 2014. Η Shelman εξακολουθούσε να είναι ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς πάνελ τεχνητού ξύλου στα Βαλκάνια, αλλά η πτώχευσή της σηματοδότησε το τέλος μιας εποχής.
Από τη μελαμίνη στο Χόλιγουντ
Ο Ντένης Ηλιάδης, διάδοχος του Παναγιώτη Ηλιάδη, χάραξε τη δική του πορεία μακριά από τις επιχειρηματικές δραστηριότητες της οικογένειας.
Σπούδασε πολιτικές επιστήμες και κινηματογράφο στο Πανεπιστήμιο Brown και στη συνέχεια σκηνοθεσία στο Royal College of Art του Λονδίνου. Το ταλέντο του φάνηκε πριν ακόμη ολοκληρώσει τις σπουδές του, καθώς η ταινία που γύρισε για τη διπλωματική του εργασία «Ole» κέρδισε το Ευρωπαϊκό Βραβείο Κινηματογραφικού Κομήτη.
Ο Ηλιάδης έγινε ευρύτερα γνωστός με την ταινία «Hardcore», η οποία κέρδισε το Γερμανικό Βραβείο Ανεξαρτησίας – Βραβείο Κοινού το 2005. Το 2009 έκανε το ντεμπούτο του στο Χόλιγουντ με το ριμέικ της ταινίας τρόμου «The Last House on the Left», ακολούθησε η δεύτερη ταινία του στο Χόλιγουντ, το θρίλερ «Plus One» το 2012, και στη συνέχεια το 2018 τα «Delirium» και «He’s Out There».
Ο Ντένης Ηλιάδης έχει επίσης διαπρέψει στο θέατρο και έχει γυρίσει περισσότερα από 100 διαφημιστικά σποτ.
Το ναυάγιο του Elmar
Παράλληλα με τον Shelman, η οικογένεια Ηλιάδη δραστηριοποιήθηκε επίσης στη ναυτιλία με την Elmar Shipping. Το «δρομολόγιό» της διήρκεσε σχεδόν δύο δεκαετίες, από το 1995 έως τα τέλη του 2015, όταν υπέβαλε αίτηση για να κλείσει τα γραφεία της στην Αθήνα.
Οι πραγματικοί μέτοχοι της Elmar καλύπτονταν πάντα από ένα μυστήριο, αλλά τα σχετικά έγγραφα αποκάλυψαν ότι νόμιμος εκπρόσωπός της ήταν η σύζυγος του Π. Ηλιάδη, Δάφνη-Αγγελική-Ευγενία Παπαπαναγιώτου. .
